قائن

معرفی شهر قائن

قائن جزئی از ایلالت قهستان قدیم و عموما مرکز آن ایالت بوده که از جنوب نیشابور تا سیستان و از مغرب و جنوب تا کویر ادامه داشته است. این شهر در بدو ورود مسلمانان در دست هپتالیان بوده و در زمان خلافت عمر به دست یکی از سرداران اسلام به نام عبدالله بن بدیل خزاعی فتح شده است. لسترنج در کتاب سرزمین های خلافت شرقی این منطقه را جایی می داند که مارکوپولو آن را تونوکاین نامیده است و مرکب از اسم دو شهر بزرگ آن دوره یعنی تون(فردوس) و قائن می باشد. قهستان در ابتدا پناهگاه زرتشتیانی بوده که اسلام را نپذیرقته بودند و بعد هم مکانی برای پیروان اسماعیلیه شد که تعداد آنها در آن حدود به 60 هزار نفر می رسیده است. اسماعیلیان در این منطقه قلاع مستحکم و زیادی ساختند و پیوسته مورد هجوم سپاهیان سلجوقیان و خوارزمشاهیان بودند تا آنکه در زمان یورش هلاکو خان مغول شکست خوردند و قهستان نیز ویران شد.