کشور سومالی
پایتخت: موگادیشو Mogadishu
زبان: سومالیایی (ملی) ، عربی (رسمی)
مذهب: اسلام سنی (رسمی).
نوع حکومت: جمهوری
مساحت: 637,660 کیلومتر مربع
خط ساحلی: کیلومتر
مختصات جغرافیایی: 10 درجه شمالی و 49 درجه شرقی
جمعیت: 8,225,000 نفر
رشد سالانه جمعیت: 3.4% جمعیت:درصد (July 2004 est.)
امید طول عمر: 47سال
عضویت: سازمان ملل متحد ، اتحادیه‌ی عرب ، سازمان وحدت افریقا
کد کشور: SO (SOM)
اختلاف ساعت: +03:00
واحد پول: شیلینگ سومالی (SOS)
پبش شماره: 252+
شهرهای مهم: هارگیسه,بایدوا,بوارئو
پایتخت:موگادیشو
نوع تقسیمات کشوری:استانی
جغرافیا سومالی
سومالی در « شاخ افریقا» قرار دارد . بخش اعظم جنوب را جلگه های کم ارتفاع تشکیل می دهد ، در حالی که کوههای نیمه کم آب در شمال واقع است .
رودهای مهم:جوبا ، شبیلی .
بلندترین نقطه:قله‌ی سورودآد ، 2408 متر .
آب و هوا:سومالی داغ و عمدتاً خشک است . کل بارندگی سالانه در شمال کشور فقط 330 میلی متر است .
تاریخ معاصر سومالی
در 1886 بریتانیا شمال این منطقه را تحت الحمایه‌ی خود کرد ، در حالی که ایتالیاییها بخش جنوبی را به دست آوردند . در جنگ جهانی دوم ایتالیاییها برای مدت کوتاهی سومالی لند بریتانیا را اشغال کردند . در 1960 سرزمینهای بریتانیایی و ایتالیایی با عنوان سومالی مستقل متحد شدند .
در 1969 رئیس جمهور وقت ترور شد و ارتش - تحت فرماندهی سرلشکر محمد زیادباره- کنترل را در دست گرفت . سومالی اسلامی سوسیالیست تتحت حکومت زیادباره متحدِ شوروی شد .
در 1977 چریکهای سومالیایی - با پشتیبانی نظامی سومالی - اتیوپیاییها را از منطقه‌ی اوگادن که بیشتر اهالی آن سومالیایی اند بیرون راندند . اتحاد سومالی با شوروی زمانی پایان یافت که شوروی از اتیوپی در بازپس گیری اوگادن حمایت کرد,در اواخر دهه‌ی 1980 گروه های مخالف درون سومالی زیاد باره را به مبارزه طلبیدند .
در ژانویه‌ی1991 آنان پایتخت را اشغال و زیادباره را سرنگون کردند ، ولی گروه های رقیب بخش های شمالی و جنوبی را به کنترل خود درآوردند . زیر بنای سومالی در جنگ داخلی تلخی از هم پاشید . در 1992 نیرویی به رهبری امریکا مداخله کرد .
حکومت سومالی
در قانون اساسی مجمعی متشکل از 171 عضو پیش بینی شده است که از این تعداد 165 نفر با رأی تمامی افراد بالغ برای پنج سال انتخاب می گردند و 6 نفر را رئیس جمهور انتصاب می کند . رئیس جمهور با رأی مستقیم عمومی برای دوره ای هفت ساله انتخاب می گردد. از 1991 عملاً دولتی وجود نداشته است .
اقتصاد سومالی
نزدیک به دو سوم نیروی کار ، رمه داران چادرنشین یا زارعین معیشتی اند . در جنوب کشور موز برای صادرات کشت می شود ، ولی بیشتر این سرزمین در معرض خشکسالی قرار دارد . در نتیجه‌ی جنگ داخلی از 1991 ، بیشتر زیر بنای اقتصاد کشور از بین رفته و قحطی به وجود آمده است .
آموزش در سومالی
میزان با سوادی:1/24% (تخمین 1990) .
سنین تحصیل اجباری:(فرضاً) 6 تا 14 سال .
تعداد دانشگاه:1.
نیروی دفاعی سومالی
کل نیروهای مسلح:از 1991 نیروی مسلحی وجود نداشته است .
