کشور لیبی
پایتخت: طرابلس Tripoli
زبان: عربی (رسمی).
مذهب: اسلام سنی (پیش از 97%)
نوع حکومت: سوسیالیستی
مساحت: 1,762,000 کیلومتر مربع
خط ساحلی: 1.770کیلومتر
مختصات جغرافیایی: 25 درجه شملی و 17 درجه شرقی
جمعیت: 5,853,000 نفر
رشد سالانه جمعیت: 2.37% درصد (July 2004 est.)
امید طول عمر: 66 سال
عضویت: سازمان ملل متحد ، اتحادیهی عرب ، سازمان کشورهای صادر کنندهی نفت
کد کشور: LY (LBY)
اختلاف ساعت: +02:00
واحد پول: دینار لیبی (LYD)
پبش شماره: 218+
شهرهای مهم: بنغازی,مصراته,
پایتخت:طرابلس
نوع تقسیمات کشوری:استانی
جغرافیا لیبی
صحرای بزرگ بیشتر مساحت لیبی را پوشانده است . در شمال غرب – ناحیهی طرابلس – واحات ساحلی و جلگه ای کم ارتفا منطقهی اصلی کشور را تشکیل می دهد . در شمال شرق (برقه) جلگه ای ساحلی و سلسله های کوه ها نمو گیاهان مدیترانه ای را میسر می سازد .
رود مهم:وادی الفریق .
بلندترین نقطه: قلهی بط ، 2286 متر .
آب و هوا:لیبی خشک و داغ است . نزدیک ساحل دما پایین تر و بارندگی بیشتر است .
تاریخ معاصر لیبی
لیبی از قرن شانزدهم تحت حکومت عثمانی بود . در 1911 ایتالیاییها آن را اشغال کردند ن. ارتش هشتم بریتانیا ، ایتالیاییها را در صحرای لیبی شکست داد (1942) ، و پس از جنگ جهانی دوم این کشور به نواحی تحت ادارهی بریتانیا و فرانسه تقسیم شد . در 1915 لیبی تحت حکومت ملک ادریسِ ، امیر سابق برقه ، به استقلال رسید . هر چند درآمد نفت لیبی را بهره مند ساخت ،
پادشاهی طرفدار غرب این کشور به طور فزاینده ای از محبوبیت افتاد . در 1969 افسران غیر ارشد ارتش به رهبری سرهنگ معمر القذافی (متولد 1942) قدرت را در دست گرفتند . قذافی صنعت نفت را ملی کرد ، ولی کوشش های متعدد او برای اتحاد با کشورهای دیگر عربی بی نتیجه ماند . در دههی 1970 انقلاب فرهنگی را آغاز دولت رسمی را پیاده و فعالت اقتصادی را اشتراکی ، ثروت شخصی را محدود و مخالفان را سرکوب کرد حمایت ادعایی لیبی از تروریسم بین المللی موجب حملات هوایی امریکا به طرابلس و بنغازی در 1986 گردید ،
از آن زمان قذافی کمتر در عرصه بین المللی ظاهر شده است . با وجود این ، نقش ادعایی لیبی در بمب گذاری هواپیمای مسافربری امریکا منجر به وضع تحریمهایی از جانب سازمان ملل متحد در 1992 گردید .
حکومت لیبی
بیش از 1110 نمایندهی مستقیماً انتخاب شدهی محلی از کنگره های بنیانی خلق ، اتحادیه های کارگری ، « کمیته های مردمی» سازمان های حرفه ای در کنگرهی بزرگ خلق گرد هم می آیند تا رهبر انقلابی – رهبر کشور – و 22 عضو کمیتهی عمومی خلق ( که برابر است با شورای وزیران ) را بر گزینند . دبیر خانهی کل ، که منتصب است ، کنگره را یاری می دهد . عملاً هیچ حزب سیاسی وجود ندارد .
رهبر کشور:معمر القذافی .
اقتصاد لیبی
لیبی یکی از بزرگترین تولید کننده های نفت در جهان است . گاز مایع نیز صادر می شود . در واحات ساحلی گندم ، جو ، آجیل ، خرما و انگور تولید می گردد .
آموزش در لیبی
میزان با سوادی: 8.63% (تخمین 1985) .
سنین تحصیل اجباری:6 تا 15 سال .
تعداد دانشگاه:5.
نیروی دفاعی لیبی
کل نیروهای مسلح: 85.000 (1991) (شامل 2.500 نفر در «لژیون اسلامی پان افریقایی» ، که از سوی لیبی سربازگیری می شود ).
خدمت سربازی:نیروی زمینی 3 سال ، نیروهای دریایی و هوایی 4 سال .