کشور مالاوی
پایتخت: لیلونگو Lilongwe
زبان: انگلیسی (رسمی) ، چیچوا (بیش از 50% ؛رسمی )
مذهب: آنیمیست (67%) ، کاتولیک رومی (17%) ، اسلام سنی (6%) ، پرسبیتری (6%)
نوع حکومت: جمهوری
مساحت: 118,500 کیلومتر مربع
خط ساحلی: خط ساحلی ندارد
مختصات جغرافیایی: 13 درجه و 30 دقیقه جنوبی و 34 درجه شرقی
جمعیت: 12,881,000 نفر
رشد سالانه جمعیت: 2.14 درصد (July 2004 est.)
امید طول عمر: 46 سال
عضویت: سازمان ملل متحد ، جامعه‌ی کشورهای مشترک المنافع ، سازمان وحدت افریقا ، کنفرانس هماهنگی توسعه در جنوب افریقا .
کد کشور: MW (MWI)
اختلاف ساعت: +02:00
واحد پول: کواچا مالی (Malawian Kwacha) (MWK)
پبش شماره: 265+
شهرهای مهم: بالانتایر,امزوزو
پایتخت:لیلونگو
نوع تقسیمات کشوری:استانی
جغرافیا مالاوی
شمال و مرکز کشور پوشیده از فلاتهاست . دریاچه‌ی مالاوی و دره‌ی شایر ردر دره ریفت قرار دارد . ارتفاعات شایر در امتداد مرز موزامبیک است .
رودهای مهم:هیچ رود مهمی وجود ندارد .
بلندترین نقطه:قله‌ی ساپیتوا ، 3002 متر .
آب و هوا: مالاوی با بارندگی سنگین از نوامبر تا آوریل آب و هوای استوایی دارد .
تاریخ معاصر مالاوی
از دهه‌ی 1860 دیوید لیوینگستون و دیگر مبلغان مذهبی بریتانیایی در این منطقه فعال گشتند . در 1891 این منطقه ، که بعدها نیاسالند نامیده شد ، تحت الحمایه‌ی بریتانیا گشت . در 1915 پدر روحانی جان چیلمبوه ، در ناحیه‌ی حاصلخیز جنوبی جایی که سفید پوستان زمینهای بسیاری از افریقاییها را غصب کرده بودند ،
قیام خشونت آمیزی را رهبری کرد . دکتر هِیستینگز کاموزو باندا رهبری مخالفان کشور را ، به اتحاد با فدراسیون افریقای مرکزی (1952 تا 1963) که تحت سلطه‌ی سفید پوستان بود ، به عهده گرفت . از زمان استقلال با نام مالاوی در 1964 ، باندا حکومتی مقتدر را اعمال و – علی رغم انتقادات – روابط نزدیکی را با افریقا جنوبی حفظ کرده است . در 1992 و 1993 فشار برای اصلاحات سیاسی افزایش یافت .
حکومت مالاوی
بر اساس قانون اساسی ، رئیس جمهور مستقیماً انتخاب می شود و ولی در 1971 دکتر هِیستینگز کاموزو باندا رئیس جمهور مادام العمر اعلام گردید . انتخابات برای 112 عضو مجمع ملی هر پنج سال با رأی تمامی افراد بالغ برگذار می شود . رئیس جمهور اعضای دیگر و همچنین کابینه‌ی وزیران را انتصاب می کند .
حزب کنگره‌ی مالاوی تنها حزب قانونی است ، ولی قرار است در ژوئن 1993 همه پرسی در مورد ادامه‌ی حکومت تک حزبی برگذار گردد.
اقتصاد مالاوی
کشاورزی نقطه اتکای اقتصاد مالاوی است و بیشتر صادرات این کشور تأمین می کند . محصولات عمده عبارتند از:تنباکو ، ذرت ، چای و نیشکر .
آموزش در مالاوی
میزان با سوادی:2.41% (1985) .
سنین تحصیل اجباری:آموزش موجود است ولی اجباری نیست .
تعداد دانشگاه:1.
نیروی دفاعی مالاوی
کل نیروهای مسلح:7.250 (1991) به علاوه‌ی 500 شبه نظامی و نیروی پلیس ملی .
خدمت سربازی:ندارد .
