کشور ایتالیا
پایتخت: رم یا رما Rome
زبان: ایتالیایی (رسمی)، و اقلیتهای کوچک آلمانی ، فرانسوی و آلبانیایی زبان
مذهب: کاتولیک رومی (بیش از 90%).
نوع حکومت: جمهوری
مساحت: 302,000 کیلومتر مربع
خط ساحلی: 7600 کیلومتر
مختصات جغرافیایی: 42 درجه و 50 دقیقه شمالی و 12 درجه و 50دقیقه شرقی
جمعیت: 57,498,000 نفر
رشد سالانه جمعیت: 0.09% (2004 est)
امید طول عمر: 77 سال
عضویت: سازمان ملل متحد، جامعه اروپا، پیمان آتلانتیک شمالی، اتحادیه اروپای ربی،گروه هفت، شورای اروپا، سازمان همکاری اقتصادی و توسعه ، کنفرانس امنیت و همکاری در اروپا.
کد کشور: IT (ITA)
اختلاف ساعت: +01:00
واحد پول: یورو (EUR)
پبش شماره: 39+
تقسیمات کشوری: کییتی,
لاکویلا,
پسکارا,
تیرامو,
باری,
بارلتا-آندریا-ترانی,
بریندیسی,
فوجیا,
لچه,
تارانتو,
ماترا,
پوتنزا,
کاتانزارو,
کزنتزا,
کروتون,
رجیو کالابریا,
ویبو والنتیا,
آولینو,
بنونتو,
کسرتا,
ناپل,
سالرنو,
بولونیا,
فرارا,
فورلی-چسنا,
مودنا,
پارما,
پیاچنزا,
راونا,
رجو امیلیا,
ریمینی,
گوریتزیا,
پوردنونه,
تریسته,
اودینه,
فروزینونه,
لاتینا,
ریتی,
رم,
ویتربو,
جنوا,
ایمپریا,
لا اسپتزیا,
ساونا,
برگامو,
برشا,
کومو,
کریمونا,
لکو,
لودی,
منتووا,
میلان,
مونتزا و بریانتزا,
پاویا,
سوندریو,
ورزه,
آنکونا,
اسکولی پیچنو,
فرمو,
ماچراتا,
پزارو و اوربینو,
کامپوباسو,
ایسرنیا,
آلساندریا,
آسته,
بیه‌لا,
کونیو,
نووارا,
تورین,
وربانو-کوزیو-اوسولا,
ورسلی,
کالیاری,
کاربونیا-ایگلسیاس,
نیورو,
البیا تمپیو,
اریستانو,
ساساری,
آگریجنتو,
کالتانیستا,
کاتانیا,
انا,
مسینا,
پالرمو,
راگوسا,
سیراکوز,
تراپانی,
آرتزو,
فلورانس,
گروستو,
لیورنو,
لوکا,
ماسا-کارارا,
پیزا,
پیستویا,
پراتو,
سیه‌نا,
پروجا,
ترانی,
بلونو,
پادووا,
روویگو,
ترویزو,
ونیز,
ورونا,
ویچنزا شهرهای مهم: ,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
پایتخت:رم یا رما
تقسیمات کشوری ایتالیا
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
نوع تقسیمات کشوری:استانی
جغرافیا ایتالیا
کوههای آلپ مرزی طبیعی میان ایتالیا و کشورهای همسابه غرب و شمال را تشکیل می‌دهد. رشته‌ای از دریاچه‌ها – در جایی که کوهها و تپه‌های دامنه کوهها به هم می‌رسد – هست که شامل دریاچه‌های مابوده و لوگانو و کوموست. دره حاصلخیز پو – زمین پست و بزرگ شمال ایتالیا – میان تپه‌های دامنه کوههای آلپ در شمال، تپه‌های دامنه کوههای آپنین در جنوب، کوههای آلپ در غرب و دریای آدریاتیک در شرق جای دارد. ارتفاعات باریک آلپ لیگوریایی کوههای مریتایم آلپ را به کوههای آپنین متصل می‌کند.
کوههای آپنین مانند ستون فقرات در کل طول شبه جزیره ایتالیا امتداد دارد. زمینهای پست ساحلی اندک و نسبتا محدود است ولی شامل آبگیر آرنو در توسکانا، آبگیر تیبر در اطراف رم، زمینهای پست کامپانیا دراطراف ناپل و جلگه‌هایی در امتداد خلیج تارانتو و در پولیا پاشنه ایتالیا می‌باشد ] نقشه ایتالیا را به چکمه تشبیه کرده‌اند- دو جزیره بزرگ ایتالیا – ساردینا و سیسیل – هر دو غالبا کوهستانی است .
بیشتر خاک ایتالیا از نظر زمین شناختی ناپایدار است و در معرض زمین لرزه قرار دارد. این کشور چهار آتش فشان فعال دارد از آن جمله اتنا در سیسیل و وزوو نزدیک ناپل.
رودهای مهم:پو، تیبر (توره) آرنو، ولتورنو، گارالیانو.
بلندترین نقطه:نقطه ای درست در زیر قله مونته بلانکو (مون بلان) 4760 متر.
آب و هوا:ایتالیا با تابستانهای گرم و خشک زمستانهای معتدل از آب و هوایی مدیترانه‌ای برخوردار است. جزایر سیسیل و ساردینا از بخش اصلی کشور گرمتر و خشک تر است. کوههای آلپ و دره پو زمستانهای سردتر و مرطوب تری دارند.
تاریخ معاصر ایتالیا
در مارس 1861 پادشاهی ایتالیا با متحد کردن بیشتر شبه جزیره بر پا شد. در 1866 و نیز و در 1870 رم نیز به این پادشاهی ملحق گردید. پیشرفت سیاسی بعد از اتحاد با بی ثباتی همراه بود.
ماجراجویی های خارجی – مانند کوشش برای ضمیمه کرد بخشهای از انتیوپی (1895 و 1896) – غالبا عقیم می‌ماند. پارلمان از احترام کمی برخوردار بود و پایان قرن نوزدهم شاهد یکسری ترور سیاسی – از جمله ترور امیرتوی اول در 1900 – بود. ایتالیا با امید به دست آوردن زمین از اتریش، در طرف متفقین وارد جنگ جهانی اول شد.
ولی ایتالیا خیلی کمتر از آنچخ در پیمانهای صلح پس از جنگ پیش بینی شده بود زمین به دست آوردو این در زمانی بود که بیم انقلاب کمونیستی منجر به رشد فاشیسم شد. در 1922 موسولینی فاشیست با برنام مدرنیزه کردن وسیع داخلی و سیاست خارجی جنگ طلبانه به نخست وزیری رسید. در 1936 ایتالیا در محور رم – برلین با آلمان متحد شد و در 1940 به بریتانیا و فرانسه اعلم جنگ کرد. وقتی ایتالیا در 1943 به اشغال سربازان متفقین درآمد،
پادشاه موسولینی را عزل کرد و ایتالیا به متفقین پیوست. در 1946 جمهوری اعلام شد. نفوذ افزایش یافت ولی سلطه حزب دموکرات مسیحی (محافظه کار) کمونیستها را از دولتهای ائتلافی متوالی حاکم بر ایتالیا بیرون نگه داشته است.
جنبشهای تروریستی – چپ و راست – به ویژه در دهه 1970 قعال بوده‌اند. کوششهای فراوانی برای ایجاد وحدت واقعی کشور از طریق تشویق توسعه اقتصادی جنوب انجام شده است. ولی ساختار سیاسی ایتالیا همچنان بی ثبات و طول حیات دولتهای ائتلافی کوتاه بوده است. در 1993 دولت انتقالی غیر سیاسی تشکیل گردید تا تغییرات قانون اساسی را اجرا کند.
حکومت ایتالیا
تا 1993 دو پارلمان برای دوره‌ای پنج ساله تحت نظام تعیین تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه انتخاب می‌شدند. اصلاحات زمان بندی شده شامل انتخابات سنا طبق نظام تعیین برنده بر مبنای بیشترین آرای اخذ شده برای اکثر کرسی‌ها و استفاده از نظام تعیین تعداد نمایندگان به نسبت جمعیت هر منطقه برای اقل کرسی‌هاست نظام مشابهی نیز برای مجلس نمایندگان پیشنهاد می‌شود. مجلس سنا 315 عضو دارد که به نمایندگی از طرف نواحی از سوی شهروندان 25 ساله به بالا انتخاب می‌شوند به علاوه دو رئیس جمهور سابق و پنج سناتور مادام العمر که رئیس جمهور برمی‌گزیند. مجلس نمایندگان 630 عضو دارد که از سوی شهروندان 18 سال به بالا انتخاب می‌شوند. رئیس جمهور برای دوره‌ای هفت ساله توسط هیأت انتخاباتی متشکل از اعضای پارلمان و 58 نماینده از نواحی انتخاب می‌گردد.
رئیس جمهور نخست وزیر را – که از پشتیبانی اکثریت پارلمان برخوردار است – و شورای وزیران را انتصاب می‌کند. کلیه وزیران به پارلمان پاسخگو هستند.
احزاب عمده سیاسی عبارتند از:
•حزب مردم (محافظه کار
• دموکرات مسیحی سابق)
• حزب دمکراتیک چپ (حزب کمونیست سابق) – که در مه 1993 تقسیم شد،
• حزب سوسیالیست (PSI)
•اتحادیه شمال (تجزیه طلب؛ شامل اتحادیه لومبارد)،
• جمهوریخواه (RPI)
• حزب رادیکال
•حزب لیبرال
• حزب سوسیال دموکرات
• اتحاد دموکراتیک (اصلاح طلب)
• MSI-DN (دست راستی).
نواحی بیست گانه ایتالیا دولتهای محلی خود را دارند.
نواحی ایتالیا
نام ایالتمساحت(کیلومتر مربع)مرکز
آبروتسی10,794لاکوئید (برخی از امور اداری در شهر پسکارا انجام می‌شود)
امیلیا رومانیا22,123بولونیا
اومبریا8,456پروجا
بازیلیکاتا9,992پاتنزا
پولیا19,347باری
پیمونته25,399تورین (تورینو)
ترنتینو – آلتوآدیجه13,613ترنتو و بولتسانو
توسکانا22,992فلورانس (فیرنتسه)
ساردنیا24,090کالیاری
سیسیل (سیچیلیا)25,708پالرمو
فریولی – ونتساجولیا7,846تریسه
کالابریا158,080کاتانزارو
کامپانیا13,595ناپل (ناپولی)
لاتسیو 17,203مرکز:رم (رما)
لومباردیا23,834میلان (میلانو)
لیگوریا5,413جنووا
مارکه9,692آنکونا
مولیزه4,438کامپوباسو
واله د آئوستا3,262آئوستا
ونتو18,368ونیز (ونتسیا)
اقتصاد ایتالیا
شمال ایتالیا با دسترسی آسانش به دیگر نقاط اروپا، مرکز اصلی صنعت ایتالیاست. در مقابل، جنوب کشور غالبا زراعی است و محصولاتی از قبیل انگور، چغندر قند، گندم ، ذرت ، گوجه فرنگی و سویا تولید می‌کند. اکثر مزارع کوچک است – و بسیاری از کشاورزان جنوب نسبت به تغییر مقاومند – به این علت میانگین درآمد در جنوب ایتالیا (متسو جیورنو) در حدنسبتا زیادی از شمال کشور پایین تر است.
کشاورزی در شمال بیشتر مکانیزه است و محصولات عمده آن شامل گندم، ذرت، برنج، انگور (برای صنعت مهم شرابسازی) میوه و علوفه برای گله‌های صنایع لبنی است.
هم اکنون صنعتی کردن جنوب مجدانه تشویق می‌شود. صنایع شمال کشور پیشرفته است و شامل صنایع الکتریکی و الکترونیکی، وسایل نقلیه ، دو چرخه سازی، نساجی، پوشاک، کالاهای چرمی، سیمان، شیشه، چینی و سرامیک می‌گردد. شمال از نظر مالی و بانکداری نیز منطقه مهمی است و شهر میلان پایتخت تجاری ایتالیاست.
ایتالیا، به غیر از سنگ – به ویژه مرمر – و رودهای آلپی که برای تولید نیر.وی هیدروالکتریکی مهار شد، ازمنابع طبیعی ناچیزی برخوردار است. صنعت توریسم و پولی که ایتالیایی‌های شاغل در خارج به کشور می‌فرستند منابع مهم درآمد ارز خارجی است. رکود و کسری بودجه بخش عمومی به مشکلات فزاینده اقتصادی ایتالیا افزوده شده است.
آموزش در ایتالیا
میزان با سوادی:97% (تخمین 1985).
سنین تحصیل اجباری:6 تا 14 سال
تعداد دانشگاه:59 ، شامل دانشگاه آزاد و دو پلی تکنیک همطراز با دانشگاه.
نیروی دفاعی ایتالیا
کل نیروهای مسلح:400/361 (1991).
خدمت سربازی:1 سال.
