کشور پرو
پایتخت: لیما Lima
زبان: اسپانیایی ( 68% )، کِچوایی ( 27% ) و اَیمارایی ( 3% ) ( جملگی رسمی )
مذهب: کاتولیک رومی ( رسمی ؛ 91% )
نوع حکومت: جمهوری
مساحت: 1,287,000 کیلومتر مربع
خط ساحلی: 2,414کیلومتر
مختصات جغرافیایی: 10 درجه جنوبی و 76 درجه غربی
جمعیت: 27,965,000 نفر
رشد سالانه جمعیت: درصد(July 2004 est.)
امید طول عمر: 61.4سال
عضویت: سازمان ملل متحد، سازمان کشورهای امریکایی، انجمن وحدت امریکای لاتین، پیمان آند
کد کشور: PE (PER)
اختلاف ساعت: -05:00
واحد پول: نوو سول(Nuevo sol) (PEN)
پبش شماره: 51+
شهرهای مهم: اَرکیپا,کالائو,تروخیلو,چیکاپو,پیورا
پایتخت:لیما
نوع تقسیمات کشوری:استانی
جغرافیا پرو
جلگة ساحلی باریک و کم آب است. کوههای آند ( که در معرفی زمین حوزة قرار میگیرد )در سه رشته موازی از شمال تا جنوب امتداد دارد,نزدیک به دو سوم مساحت پرو را جنگل استوایی ( موسوم به سِلوا ) در آبگیر آمازون تشکیل میدهد.
رودهای مهم:آمازون، اوکایلی، ناپو، مارانیون.
بلندترین نقطة:قلة اواسکاران، 6768 متر.
آب و هوا:تنوع زیاد آب و هوایی شامل بیابان نیمه استوایی - که به دلیل جریان هامبولت آلپ مانند آند، و جنگل استوایی سِلوا با بارندگی سنگین است.
تاریخ معاصر پرو
بسیاری از نواحی امریکای جنوبی به صورت قلمرو نایبالسلطنه اسپانیایی پرو از لیما اداره میشد. در 1821 پس از تسخیر لیما به دست سانمارتین آرژانتینی اعلام استقلال شد،
ولی نیروهای اسپانیایی تا 1824 این سرزمین را ترک نکردند. پروی مستقل شاهد سلطة سیاسی زمینداران بزرگ بود. تحت حکومت ژنرال رامون کاستیلا ( از 1844 تا 1862 ) و دولتهای قانونی غیرنظامی در اوایل قرن بیستم پیشرفتهایی به دست آمد، ولی بیثباتی و کودتاهای نظامی معمول بوده است. پرود در اتحاد با بولیوی وارد جنگی با شیلی ( 1879 تا 1993 ) شد که منجر به از دست رفتن ذخایر نیترات در جنوب کشور گشت، در حالی که پیروزی در برابر اکوادور ( 1941 ) موجب دستیابی به سرزمینهای آمازونی شد. از 1968 دولت نظامیِ اصلاحطلب برنامة اصلاحات ارضی را با هدف بهبود وضع کارگران و سرخپوستها شروع کرد،
ولی در 1975 این نظامیان در رویارویی با مشکلات فزاینده اقتصادی با گرایش به راست تغییر موضع دادند. پس از 1980 انتخابات به طور منظم برگذار شد، ولی به دلیل بحران اقتصادی و رشد جنبش چپگرای افراطی و چریکی « راه درخشان » دموکراسی پرو همچنان آسیبپذیر بود. در 1992، رئیس جمهور دست به کودتا زد و قانون اساسی را به حالت تعلیق درآورد و رهبران مخالف را بازداشت کرد. انتخابات بعدی را احزاب عمدة مخالف تحریم کردند. پس از بازداشت آبیمال گوزمان، رهبر جنبش « راه درخشان»، در 1992 فعالیت چریکی کاهش یافت.
حکومت پرو
رئیس جمهور و کنگرة ملی ( متشکل از مجلس سنا با 60 عضو و مجلس نمایندگان با 180 عضو )با رأی تمامی افراد بالغ برای پنج سال انتخاب میشوند. رئیس جمهور شورای وزیران به رهبری نخستوزیر انتصاب میکند.
احزاب عمدة سیاسی عبارتند از:
• اتحاد انقلابی مردمی امریکا ( چپگرا )
• جبهة دموکراتیک ( میانهرو متمایل به راست )
• چپ متحد
• چپ سوسیالیست
• کامبیو 90.
اقتصاد پرو
حدود یک سوم نیروی کار به کشاورزی اشتغال دارد. زراعت معیشتی در نواحی دور از دریا رواج دارد، محصولات صادراتی در نزدیکی ساحل اهمیت بیشتری دارد.
کشتهای عمده شامل قهوه، نیشکر، پنبه و سیبزمینی و همچنین کوکا برای تهیة کوکائین است. گوسفند، لاما، ویکونا و آلپاکا برای پشمشان پرورش مییابند. منابع غنی طبیعی شامل نقره، مس، زغالسنگ، طلا، سنگ آهن، نفت و فسفات است. از 1971 صنعت ماهیگیری ( که زمانی در جهان بزرگترین بود - رکود داشته است.
ترکیبی از فجایع طبیعی، میزان بالای زاد و ولد، جنگ چریکی و کاهش ارزش صادرات لطمة بزرگی به اقتصاد زده است.
آموزش در پرو
میزان باسوادی:1/85% ( 1990 ).
سنین تحصیل اجباری:6 تا 15 سال.
تعداد دانشگاه:25 دانشگاه ملی و 10 دانشگاه خصوصی ( که 2 تای آنها کاتولیک است ).
نیروی دفاعی پرو
کل نیروهای مسلح:000،105 ( 1991 ).
به علاوة 000،70 پلیس شبه نظامی
خدمت سربازی:2 سال گزینشی.
