کشور زئیر-جمهوری کنگو
پایتخت: کینشاسا Kinshasa
زبان: فرانسوی (رسمی) ؛ چهار زبان ملی:کیسواحلی,تشیلوبا,کیکونگو و لیگالا ، و بیش از 400 زبان محلی .
مذهب: کاتولیک رومی (48%) ، کلیساهای مختلف پروتستان (28%) ، کیمبانگویی (17%) ، آنیمیست (6%).
نوع حکومت: جمهوری
مساحت: 2,345,400 کیلومتر مربع
خط ساحلی: 169کیلومتر
مختصات جغرافیایی: 1 درجه جنوبی و15 درجه شرقی
جمعیت: 57,500,000 نفر
رشد سالانه جمعیت: 1.42% درصد (July 2004 est.)
امید طول عمر: 53سال
عضویت: سازمان ملل متحد ، سازمان وحدت افریقا
کد کشور: CD ()
واحد پول: فرانک آفریقا(Communaute Financiere Africaine Franc) ()
شهرهای مهم: لوبومباشی,امبوجی مایی,کیسانگانی,کانانگا
پایتخت:کینشاسا
نوع تقسیمات کشوری:استانی
جغرافیا زئیر-جمهوری کنگو
بیش از 60% مساحت این کشور متشکل است از آبگیری با جنگلهای بارانی استوایی ، که رود زئیر (کنگو) و شاخه هایش در آن جریان دارد . فلاتها و رشته کوه هایی که این آبگیر را احاطه کرده است شامل گرانکوه روِنزوری در شرق است .
رود های مهم:زئیر ، لولابا ، لومامی ، اوبانگی ، کاسای .
بلندترین نقطه:قله‌ی نگالیئما ، 5109 متر .
آب و هوا:زئیر آب و هوایی مرطوب و استوایی با تغییر اندک فصلی دارد ، هر چند از دسامبر تا فوریه شمال کشور خنک تر است .
تاریخ معاصر زئیر-جمهوری کنگو
این ناحیه – زئیر کنونی – را تجارت برده چپاول کرد و در 1885 تبدیل به ملک شخصی لئوپولد دوم پادشاه بلژیک گردید . ولی در 1908 انزجار بین المللی از قساوت رژیم حاکم در « کشور آزاد کنگو» پادشاه را مجبور ساخت تا این ناحیه را به صورت مستعمره به بلژیک به صادر کننده‌ی عمده ای از مواد معدنی تبدیل شد .
حکومت در تأمین خدمات اجتماعی به ویژه آموزش ابتدایی نسبتاً پیشرفته بود، ولی تقریباً هر گونه فعالیت سیاسی افریقاییها را محدود کرد .
در نتیجه زمانی که بلژیک در 1960 به استعمار کنگو خاتمه داد ، این کشور به اندازه‌ی کافی آماده نبود . ظرف چند روز بعد از استقلال ارتش شورش کرد و ثروتمند ترین ناحیه – کاتانگا ، تحت حکومت موسی چومبه – مبادرت به جدایی کرد .
کنگو سازمان ملل متحد را دعوت به مداخله کرد ، ولی نیروهای این سازمان در غالب آمدن بر تداوم جنگ داخلی فقط تا حدودی موفق شدند . سرهنگ موبتو دو بار در حکومت مداخله کرد و در 1965 خود را رهبر کشور ساخت .
وی که خواهان « اصالت » بود نام کشور را به زئیر و نام خود را به موبوتو سه سه سکو تغییر داد . او اتقدار دولت مرکزی را به تدریج اعاده کرد و نظمام تک حزبی را برقرار ساخت (1967) . حکومت شدید مورد انتقاد بین المللی قرار گرفته است ، ولی او حمایت کشورهای غربی را که برای زئیر به صورت منبعی از مواد معدنی استراتژیک ارزش قائلند حفظ کرده است .
در 1990 ، نارضایتی عمومی موجب کسب برخی اصلاحات شد و – به دنبال لغو قانونی نظام تک حزبی – کنفرانس ملی به منظور ایجاد دموکراسی در زئیر برگذار شد (1991) . طی 1992 و 1993 درگیری بین کنفرانس ملی و نخست وزیر در یک طرف و پریزیدنت موبوتو در طرف دیگر روی داد . بخشهایی از نیروی مسلح ناراضی شدند و نظم و قانون در قسمتهایی از کشور به هم ریخته است .
حکومت زئیر-جمهوری کنگو
222 عضو شورای قانونگذاری ملی با رأی اجباری تمامی افراد بالغ برای پنج سال انتخاب می شوند . رئیس جمهور – که مستقیماً برای هفت سال انتخاب می گردد – شورای اجرایی ملی کمیسیونرها (وزیران) را انتصاب می کند .
در 1991 زمانی که کنفرانس ملی به مظور برقراری دموکراسی در زئیر بر پا گردید ،
نظام تک حزبی لغو شد . حدود 160 گروه سیاسی ، از جمله جنبش انقلابی خلق (تنها حزب قانونی سابق) فعال هستند . انتخابات چند حزبی هنوز برگذار نشده است .
اقتصاد زئیر-جمهوری کنگو
بیش از دو سوم نیروی کار به کشاروزی اشتغال دارد . اگر چه زراعت معیشتی رایج تر است . قهوه ، چای ، کاکائو ، کائوچو و محصولات نخلی صادر می شود .
مواد معدنی نقطه اتکای اقتصاد این کشور است ، مس ، کبالت ، روی و الماس معمولاً حدود 60% از صادرات را تشکیل می دهد . زئیر دارای تورمی افسار گسیخته و دارای یکی از پایین ترین سطوح زندگی در افریقا است .
آموزش در زئیر-جمهوری کنگو
میزان با سوادی:8/71% (1990) .
سنین تحصیل اجباری:(فرضاً) 6 تا 12 سال .
تعداد دانشگاه:3.
نیروی دفاعی زئیر-جمهوری کنگو
کل نیروهای مسلح:25.700 (1991) ، به علاوه‌ی 25.000 ژاندارم شبه نظامی و 10.000 گارد کشوری .
خدمت سربازی:اجباری ؛ مدت متغییر است .
