چاه مرتاض علی

برای رفتن به آنجا باید پلکان گهواره دید را که از بوستان کوهپایه شروع می شود پیمود و بعد از رسیدن به گهواره دید از طریق راه پیاده رو سنگلاخی که بر بالای کوه از طرف گهواره دید به سمت مشرق کشیده شده پیش رفت و بعد از طی حدود 700 متر خاکی به آنجا رسید .
چاه مرتاض علی دارای چند اطاق و ساختمانی قدیمی به سبک زمان سفویه است و مصالح ساختمانی آن از سنگ و ساروج می باشد . آنچه که حدس زده شده این است که شاید یکی از پرستشگاههای زرتشتیان بوده که پس از اسلام با احداث محرابی به صورت عبادتگاه اسلامی در آمده است .
در زیر طاقنمای این ساختمان چاه و سردابه مانندی وجود دارد که به صورت مورب و کج در دل سنگ کوه ایجاد شده و دارای پله هایی ناهموار و شیبی تند و دهنه ای تقریبا تنگ است . در انتهای آن محوطه ای است تقریبا باز و خنک که آب چکه ای هم حوض آن را پر می کند . باستان شناسان می گویند این مکان و چاه آن معبد زرتشتیان و حکام قبل از اسلام بوده است که پس از اسلام به محل عبادت و ریاضت عارفان و مرتاضان تبدیل شده است . گروهی از مردم نام این محل را بر گرفته از فردی به نام (( مرتاض علی )) میدانند که او در این مکان به عبادت و ریاضت مشغول بوده است و معتقدند که در ته این چاه مدفون است . گروهی هم این مکان را قدمگاه حضرت علی ( ع ) دانسته و به آن (( چاه مرتضی علی ( ع ) )) می گویند . اما این باور نمیتواند چندان صحیح باشد