آرامگاه رئیس المجاهدین

این آرامگاه در بیرون شهر قزوین کنار جاده قزوین – کرج قرار گرفته است . بنای آرامگاه که نقشه مستطیلی دارد در دو طبقه ساخته شده است و طول آن 15 و عرض آن 60/12 متر است . طبقه زیرین شامل سرداب و آب انبار است که با آجر و سنگ ساخته شده است و راه ورود به آن پلکانی است که در جهت جنوبی بنا و زیر دو پنجره اتاق های طبقه اول قرار دارد . طبقه بالا که بخش اصلی بنا و آرامگاه است نقشه ای خاص دارد . اتاق چهار گوش آرامگاه در ابعاد 20/4 متر در مرکز بنا قرار دارد . در وسط هر یک از ضلع های چهارگانه این اتاق طاق نماهایی با قوس نعل اسبی ایجاد شده است که طاق نماهای شمالی و جنوبی به دو ایوان و طاق نماهای شرقی و غربی به دو راهرو متصل شده اند . در چهار گو شه آرامگاه چهار اتاق قرار دارد که با قوس گهواره ای پوشیده شده اند . اتاق آرامگاه با طرح چهار فیل پوش و کتیبه ای در بالا اجرا و تزیین شده است . ( کتیبه در حال حاضر فرو ریخته ) بر روی اتاق آرامگاه گنبدی آجری جای دارد که روی ان با کاشی های رنگی و با طرح هندسی تزیین شده است که بیشتر آنها نیز فرو ریخته است . سنگ مزار شکسته است ولی بر روی ان تاریخ 1333 ه. ق حک شده است و نام تراشنده آن ( میرزا عبدالله ) هنوز بر روی ان خوانده می شود . سنگ قبری متعلق به همسر رئیس المجاهدین که ( آسیه ) نام داشته در دیوار شمالی اتاق آرامگاه نصب شده است . شخصیت مدفون در این آرامگاه میرزا حسن رییس المجاهدین فرزند میرزا مسعود شیخ الاسلام قزوینی است . او از مجاهدان دوره مشروطیت در قزوین است که در فتح تهران با سپاه آزادیخواهان که از گیلان حرکت کرده بود همکاری داشت و پس از فتح قزوین سران مستبد این شهر را از میان برداشت .