مسجد و مناره ملک ابن عباس(مسجد علی )

این مسجد قدیمی که در قسمت غربی شهر بندر لنگه و در نزدیکی دریا واقع شده ‏است. توسط شخصی به نام«‏ حاج محمدبن عباس» در سال 1280 ‏هجری قمری احداث ئ به یادگار گذاشته شده است.
‏در حال حاضر از تمامی بنای مسجد، یک شبستان بزرگ نیمه ویران و یک مناره ‏باقی مانده ‏است. مناره و شبستان این مسجد از نظر قدمت ساختمان با سایر بناهای تاریخی شهر یکسان نیست و سبک معماری آن ویژگی منحصر به فردی دارد. مناره مسجد که 22 ‏متر طول و5/3 متر قطر دارد، از لحاظ سبک ساختمان بادیگرمناره های ایرانی متفاوت است. طرح معماری بالای گلدسته آن ،ترکیبی از طرح های معماری هندی و ایرانی است و به شکل مارپیچ و مانند مار حلقه شده ای سر براز افراشته و در بالای گنبد و بر انتهای گلدسته قرار گرفته است. ساختمان این مناره و محوطه آن با پنجره های مشبک وکاملأ به سبک هندی چوب سازی شده است. کنده کاری های روز چوب به صورت قوس های تزئینی و نماهای رواتی است. چتر سایبان روی مأزنه، تقلیدی از مرغان پرگشاده هندی است. شبکه های چوبی تحانی آن مشبک (منطبق بر ترکیب های کثیرالاضلاع هندی )و از چوب است.سبک درسازی آن ایرانی است.بقیه گلدسته یعنی ستون استوانه ای شکل و تزئینات آجر کاری و گچ بری و ستون سازی زیر مأذنه دارای نقش و سبک دوران قاجار و متأثر از سبک معماری و تزئیناتی دوران صفوی است.
گچ بری سقف شبستان و ایوان آن ،ترکیبی از قالب گیری و قطعات گل و بوته است. و نماسازی آن گچی است. در قسمت های برجای مانده داخل بنا، به طور کاملاً آشکاری سبک نماسازی داخل معابد هندی به کار رفته است