پل گاوميشان

پل زیبای گاومیشان بر روی رودخانه سیمره پس از تلاقی با رود کشکان ساخته شده است . محمدعلی ساکی وجه تسمیه آن را برگرفته از کلمه (گو میشه) یعنی محل پرورش گاومیش و سر اورل استین نام اولیه این پل را گاماسا می نویسد . گاماس از دو کلمه گا یعنی گاو و ماس به معنی ماهی تشکیل شده است . گاومیش یا گاو میشو نام های دیگر این پل هستند . بعضی بر این باورند که گاومیش نر در قدیم جفت خود را گم می کند و در پی یافتن آن تمامی دره ها و غارها را در هم می نوردد و سرانجام آن را در غاری در این محدوده می یابد . از آن پس این منطقه را گاو میشو نامیده اند .
سیف الله کامبخش فرد درباره این پل می گوید:بقایای لولیه این پل مربوط به دوران ساسانی است . قوس های جناقی آجری و سایر تعمیرات سنگی نمای فعلی پل . نشانگر مرمت آن در دوره های بعدی و به خصوص در دوره اتابکان لر کوچک است .
حمید ایزدپناه معتقد است:پایه های پلی که مربوط به دوره ساسانیان است در جنوب این پل هنوز به چشم می خورد ولی پل گاومیشان تازه تر و مربوط به اوایل اسلام است . این پل از پنج چشمه بزرگ تشکیل شده بود . اکنون فقط یک چشمه سالم از آن باقی مانده است . ارتباط چشمه ها با مسیر حرکت آب و طغیان آن محرز می باشد . این پل بسیار فنی و پیچیده ساخته شده به طوری که رقیبی جدی برای پل های مهم به شمار می آید . این پل شباهت زیادی نیز به پل شادروان در شوشتر دارد و در همان دوران ساخته شده است . پایه ها و تکیه گاههای اصلی پل . مدور و قطور و مصالح آن از سنگهای مکعبی بزرگ و تراشیده هستند .در ابعاد تقریبا مساوی به صورت رگ چین به روی هم چیده شده و پایه های اصلی پل را به وجود آورده اند . داخل این پایه ها با قلوه سنگ و ملا ط گچ پر شده است . مصالح اصلی پل سنگ و ملاط گچ است و در سقف طاق ها از آجر استفاده شده است . طاق های جناقی . دالان ها و راهروها همگی از آجرهایی به ابعاد 25 * 20 سانتی متر ساخته شده اند و نمای داخلی پل بوسیله ملات گچ مزین شده است .
این پل طاقچه های مسدود و باز و موج شکنهایی دارد که به وسیله راهروها با چند پله به هم متصل می شوند . وجود پله ها در میان دالان ستون میانی . بیانگر این امر است که این پل فقط یک پل ارتباطی نبوده و با توجه به راهروهای داخلی . پلکان و ...... کاروانسرا از آن به عنوان سرپناه به هنگام عبور استفاده می کرده اند .
پلی که هم اکنون بر روی سیمره قرار دارد یکی از بهترین پل های ایران است و آن را حسین خان بزرگ والی معروف ایلام و لرستان به سال 1008 ه . ق تعمیر نموده و طول آن 165 گام است .
به اعتقاد بعضی از مورخان این پل در سال 334 ه . ق بر اثر زلزله از بین رفته است . جدا شدن پل از هم و پراکندگی آن شاید دلیلی بر وقوع زلزله باشد .