آمل

معرفی شهر آمل

شهر آمل ماز شهرهای بسیار قدیمی ایران در استان مازندران است. بعضی از مورخان و جغرافی نویسان سابقه آن را به دوره پیشدادایان وکیانیان نسبت داده‌اند. شهر آمل با توجه به اشیاء و سکه‌هایی که از آن به دست آمده در دوره ساسانی پایتخت یا مرکز آن منطقه بوده است. احتمالاً مردم آمل در زمان حکومت مهدی خلیفه عباسی، به دین اسلام گرویدند و بعد از آن بناهای اسلامی در آنجا ساخته شد. در زمان سلطان جلال‌الدین محمد خوارزمشاه، به نام او در این شهر خطبه‌ خواندند،‌ تا اینکه شهر دچار فتنه و غارت مغولان شد. در این زمان ساری پایتخت آل‌باوند بود. اوایل قرن هفتم حسام‌الدین اردشیر مرکزیت را از ساری به آمل آورد و قیصر خود را در آنجا برپا داشت. در سال 795 هجری قمری امیر تیمور گورکانی آمل و ساری را غارت کرد و فرمان قتل عام ساکنین آنها را صادر کرد وسه قلعه مهم از جمله “ ماهانه سر” را با خاک یکسان کرد. از آن پس آمل رو به ویرانی نهاد. با آنکه سادات مرعشی پس از بازگشت از تبعید، آمل را تجدید بنا کردند، این شهر دیگر نقش اساسی خود را تا مدت‌ها باز نیافت. عده زیادی از مورخان و علمای بزرگ که به طبری شهرت یافته‌اند از جمله محمدبن جریر طبری اولین مؤلف بزرگ تاریخ و اولین مؤلف تفسیر قرآن مجید، از آمل برخاسته است. آمل چند بار بر اثروقوع زلزله و جریان سیل ویران شد. آمل جدید در جوار شمال آمل قدیم بنا شده است و امروزه یکی از شهرهای آباد وزیبای شمال ایران به شمار می‌رود.