صومعه سرا

معرفی شهر صومعه سرا

ارتفاع از سطح دریا 4- متر است. در متن‌های تاریخی و جغرافیایی از منطقه‌ای به نام صومعه‌سرا سخنی به میان نیامده است. تنها در دو رباعی منسوب به « سیدشرفشاه» ، عارف قرن هفتم هـ . ق، از صومعه‌سرا نام برده شده است. منطقه صومعه‌سرا مشتمل بر دو مرکز عمده امیرنشین « تولم » و « کسگر» بود که در متن‌های تاریخی ، بارها به این دو نام اشاره شده است. در اواخر قرن سیزدهم هـ . ق نیز ، « کَسما» که مرکز مبارزات جنگلیان بود، اعتبار خاصی داشت. برخی از متن‌ها ، نام صومعه‌سرا را برگرفته از نام عارف بزرگ‌ قرن چهارم و پنجم هجری « شیخ عبدالله صومعی» می‌دانند که مریدان بسیار داشته و صومعه‌های متعددی به برکت وجود او در گوشه و کنار این شهر برپا شده بود. طبق گفته حمدالله مستوفی، کسگر از اقلیم چهارم بوده و در عهد امارت امیر دیباج ( 700 هـ . ق ) تحت فرمان شرف‌الدوله، به خواهرزاده امیر دیباج بود. حدود سال 974 هـ . ق شاه طهماسب به « خان احمد خان » ( والی لاهیجان ) دستور داد که کسگر را به فرمان روای قانونی آن واگذار کند. احمد خان از این دستور سرباز زد. در نتیجه هجوم سپاه شاه طهماسب، حاکم کسگر به نام سپهسالار سعید کشته شد و حکومت کسگر به امیر ساسان بزرگ سپرده شد. به روایت جهانگردانی که از کسگرات دیدن کرده‌اند، این شهر در سال 1159 ویرانه بوده است. در زمان آغامحمدخان قاجار ، این ناحیه خارج از مناطق حکم‌رانی شاه قاجار بود؛ ولی در زمان فتحعلی شاه تحت حکومت شاه شناخته شد، به شرط آن که حاکم آن‌جا را مردمِ منطقه انتخاب کنند. در این دوره از وسعت کسگر کاسته شد و این ناحیه به وسعت کنونی خود رسید. شهرستان صومعه‌سرا، در حال حاضر. یکی از مناطق رشد یافته اقتصادی و مهاجرپذیر استان است و از جاذبه‌های طبیعی جالب توجهی برخوردار است.