تپه فرخ آباد

یک هیئت باستان شناسی از دانشگاه میشیگان به سرپرستی هنری رایت و در ماههای مارس و آوریل سال 1968 م به حفاری در آن پرداختند . این تپه در حدود 30 متر ارتفاع و کف تپه 150 * 250 متر مربع مساحت دارد . حدود 60 درصد حجم تپه در قسمت جنوب و غرب را رود مهمه شسته و از بین برده است به نظر می رسد این محل برای اولین بار حدود 5000 سال پیش از میلاد مورد استقرار قرار گرفته و بطور مداوم تا 3000 سال پیش از میلاد مسیح مسکونی بوده است . سپس در هزاره دوم پیش از میلاد مجددا مسکونی شده و این استقرار تا هزاره اول بعد از میلاد ادامه داشته است . دو تراشه پنج متری در قسمت جنوبی تپه حفاری شد . یک ترانشه یک متری در شمال تپه برای روشن کردن حصار دور اجتماع حفاری شد . در ترانشه الف حفاری 36 لایه باستان شناسی آشکار شد که به ترتیب قدمت:لایه های 36 تا 33 دوره بیات همزمان با سوزیانا (د) است . 2- لایه های 32 تا 22 دوره فرخ همزمان با شوش (الف) می باشد . 3 – لایه های 18 تا 12 دوران اوروک همزمان با شوش (ب) 4 – لایه های 17 تا 11 اوایل جمدت نصر همزمان با شوش (ج) 5 – لایه های 10 تا 1 اواخر دوران جمدت نصر همزمان با شوش (الف)
در ترانشه 47 لایه باستانی آشکار شد که به ترتیب قدمت عبارتند از:لایه 47 همزمان با دوره بیات . لایه های 36 تا 46 با دوره فرخ . لایه های 30 تا 35 با دورهی اوروک . لایه های 23 تا 29 با دوره اوایل جمدت نصر . لایه های 20 تا 22 با اواخر دوره جمدت نصر و لایه های 1 تا 19 مربوط به هزاره دوم پیش از میلاد می باشند . فقط قسمت محدود و کوچکی بیات حفاری شد که سفال های بدست آمده از آن با سفال تپه سبز که در نزدیکی این تپه قرار دارد قابل مقایسه است . در ترانشه الف آثار معماری زیادی بدست آمد . در دوره فرخ خشت های بزرگی به ابعاد 12 * 25 * 50 سانتی متر مکعب در ساختمان مربوط به این دوره به کار برده شده است .
در دوره مربوط به هزاره دوم پیش از میلاد آثار عظیمی آشکار شد . نزدیک سطح تپه بقایای ساختمانی مربوط به اوایل دوران اسلام وجود دارد .