مقبره بابا قاسم

یکی از عرفا و زهاد مشهور که در او ائل قرن هشتم هجری در اصفهان زندگی می کرده است باباقاسم اصفهانی است که پس از چند قرن مزار او همچنان زیارگاه مردم اصفهان است .
‏در مورد کلمه بابا توضیح این نکته ضرورت دارد که از قرن هشتم تا دهم هجری عده ای از عرفا و صوفیه در اصفهان زندگی می کرده اند که عنوان بابا داشته اند از بررسی متون تاریخی و شرح حال این بزرگان چنین استباط می گردد که این کلمه را برای احترام وبزرگداشت به نام آنها اضافه می کرده اند.
‏به هر حال بابا قاسم در مدت حیات در شهر اصفهان با عزت واحترام زندگی می کرد و در مدرسه ای که در محله طوقچی به نام او ساخته بودند تدریس می کرد.
‏پس از درگذشت او مریدان و شاگردانش وی را در نزدیکی مدرسه اش به خاک سپردند و یکی از شاگردان به نام سلیمان ابی الحسن طالوت دامغانی برمزار او مقبره و آرا مگاهی بنا کرد. گنبد بقعه هرمی شکل 8 ترک است که بر هر دو ترک آن با خط بنائی و کاشی معرق لاجوردی بر زمینه آجری اسماء الهی منقوش است. بر گردنه گنبد هم جملات و عبارات مذهبی تکرار می شود. بر کتیبه تاریخی سردر مقبره به خط ثلث با کاثسی سفید معرق بر زمینه لاجوردی و تاریخ 741 ‏نام بابا قاسم و بانی مقبره آمده است .
‏در نمای مقابل سر در به خط بنایی آجری بر زمینه کاشی فیروزه ای جملاتی نقش شده است. کتیبه ای که در قسمت فوقانی نمای خارجی سر در مقبره نصب شده ‏بیانگر تعمیراتی است که در سال 1044 ‏هجری مقارن سلطنت شاه ‏صفی به وسیله شخص نیکوکاری به نام آقا زمان درگنبد انجام گرفته است.
‏بردر چوبی مقبره نیز با خط ثلث برجسته عبارات مذهبی منقوش است.‏داخل بنا شبستان نفیس و بی نظیری است که طاق آن با آجر چینی بی نظیر مقرنس کاری شده است. در این گنبد دو کتیبه که با کاشی معرق ساخته شده اند دیده می شوند. که یکی از آنها بر اطراف شبستان و زیر گردن گنبد نوشته شده و حاوی عباراتی از قرآن مجید است .
‏کتیبه دیگر که زیر کتیبه اول نقش شده به نام بانی بنا اشاره می کند. در داخل بقعه بابا قاسم یک سنگ قبر قدیمی موجود است که اسامی چهارده معصوم بر آن نوشته شده است. این سنگ قبر مربوط به مزار شخصی به نام پهلوان میرزا علی است که تاریخ 985 ‏به زبان عربی بر آن نوشته شده است.