میناب

معرفی شهر میناب

تاریخ میناب با تاریخ شهر هرمز باستانی درآمیخته است. در حال حاضر خرابه‌های این شهر در نزدیکی شهر میناب قرار دارد و در واقع این شهر جای آن را گرفته است. در سال 326 قبل از میلاد، اسکندر مقدونی دریاسالار خود ـ نثارخوس (نئارک) – را از طریق مصب سند رهسپار خلیج فارس کرد. وی پس از عبور از سواحل مکران به دهانه رودخانه «آدمیس» در نزدیکی شهر هرمز رسید و مورد استقبال اهالی شهر قرار گرفت و چندین روز در این شهر اقامت کرد. عده‌ای از مورخان، بنیانگذاری شهر هرمز کهنه را به اردشیر بابکان ( پاپکان) ساسانی منسوب می‌دانند؛ در صورتی که چندین قرن پیش از آن سپاه اسکندر در این شهر اقامت داشته است. در حدود سال 1000 میلادی یکی از شیوخ عمان به نام محمد برای تصرف خلیج فارس و سواحل آن هجوم آورد و از نارضایتی اهالی هرمز نسبت به حاکم وقت استفاده کرد و بندر هرموز را تصرف کرد. پس از او، پسر وی به نام سلیمان و سپس فرزندان او حکومت شهر هرمز را به دست گرفتند. در سال 1300 میلادی، جمعی از سواران مغول ( نوادگان امیر تیمور گورکانی) به این شهر حمله کردند و خرابی‌ بسیار به بار آوردند. در نتیجه امیر هرمز همراه با مردم شهر، بندر هرمز را ترک کرده و به جزیره هرمز کنونی مهاجرت نمودند و بدین ترتیب حکومت خشکی هرمز به جزیره جرون منتقل شد. در سال‌های 1804 ـ 1793 میلادی سلطان عمان ـ سلطان ابن احمد ـ با حمایت انگلیسی‌ها، حاکمیت خود را در گواتر به ناصرخان ـ حاکم آن ناحیه ـ تحمیل کرد و نفوذ خود را در سواحل مکران گسترش داد و بدین‌سان سواحل دریای عمان نیز به دست وی افتاد. وی در رویارویی با ایران احتیاط می‌کرد؛ اما سعی کرد تا اداره بندر عباس و میناب را نیز به دست آورد. در این ایام، آقا محمدخان قاجار به دلیل درگیری‌های داخلی فرصت نکرده بود تا قدرت خود را در جنوب کشور تحکیم نماید. بدین لحاظ جزایر قشم و هرمز تحت کنترل حکومت عمان قرار داشت. در سال 1852 با توافق دولت ایران و عمان عهد‌نامه‌ای تنظیم شد که طی آن، اراضی سواحل و جزیره‌های ایران و شهر میناب مجدداً به مالیکت ایران درآمد.
میناب امروزی که تاریخ آن با قدمت تاریخی هرمز قدیمی درآمیخته است، شهری آباد و پررونق است. این شهر یکی از نواحی مستعد کشاورزی استان هرمزگان نیز هست و محصولات جالیزی، مرکبات و خرمای آن بسیار معروف می‌باشد.