فومن

معرفی شهر فومن

بر اساس متن‌های تاریخی، فومن در دوران اسلامی به عنوان مرکز بخش بیه‌پس ( بخش عربی گیلان ) شناخته می‌شد. فرمان‌روایان این منطقه را عمدتاً از خانواده « آل‌اسحاق » می‌دانند که نسب خود را به خاندان‌های باستانی ایران از جمله اشکانیان می‌رسانیدند. در زمان امیر دیباج، فومن به تصرف مغولان درآمد. سادات آل‌کیا در سال 766 هـ . ق از مازندران به گیلان آمدند. در این زمان، حکمران فومن « امیر دیباج فومنی» بود که به کمک امیرهای محلی دیگر با نیروهای آل‌کیا به نبرد پرداخت. نبرد میان آل‌کیا ، آل اسحاق و متحدانش سال‌ها ادامه یافت و سید علی که مدعی امامت بود، در سال 791 هـ . ق در یک پیکار خونین در نزدیکی رشت به قتل رسید . از معروف‌ترین چهره‌های خاندان اسحاقیه فومن در دوران صفویه « امیر حسام الدین» فرزند « امیر دیباج» است که بین سالهای 907 تا 921 هـ . ق ، در زمان شاه اسماعیل، بر این منطقه حکم‌رانی می‌کرد. شاه اسماعیل صفوی برای فرمان‌روایی بر سراسر گیلان در صدد مقابله با امیر حسام‌الدین برآمد. پس از قدرت یافتن دودمان صفوی و تصمیم شاه‌عباس به برچیدن حکومت‌های محلی ، « خان احمد» ( آخرین فرمان‌روای لاهیجان از دودمان آل‌کیا) و « محمد امین‌خان» آخرین فرمان‌روای فومن از دودمان آل اسحاق نیز از سپاه قزلباش شکست خوردند و سرتاسر گیلان زیر فرمان حکومت صفویه درآمد. قیام جنگلی‌ها از تولم آغاز گردید و فومن، پناه‌گاه مهم میهن‌پرستان و آزادی‌خواهان شد. در حال حاضر، شهرستان فومن از مناطق زیبا و آباد استان گیلان است که ارزش‌های بسیار جالب گردشگری دارد.