ميدان امام خميني

میدان توپخانه تهران قبل از توسعه آن، در سال 1284 ه ق میدان ارگ فعلی بود. در این زمینه تصویری به وسیله یک نقاش فرانسوی از سال 1264 برابر 1848 میلادی به جای مانده است. در این تصویر در جبهه شمال، برج و باروی ارگ تهران در جایی که ساختمان کنونی شرکت مخابرات ایران قرار دارد، ترسیم شده است. میدان توپخانه جدید در شمال ارگ ناصرالدین شاه، با سال 1301 ه ق به دستور میرزا تقی خانه امیر کبیر تجدید بنا شد.
وقتی حصار ارگ سلطنتی را تعمیر می کردند محمد ابراهیم خان وزیر نظام میدان توپخانه را رسما به این نام خواند. این میدان در دو طبقه بنا شد. طبقه زیرین برای قرار دادن نمونه توپها و طبقه دوم برای اقامت توپچیان اختصاص یافت. این میدان دارای چند دروازه از جمله در شمال شرقی- خیابان لاله زار- و در جنوب شرقی- ناصریه- و در شمال غربی خیابان علاءالدوله در جنوب غربی- خیابان همایون- که آن را دروازه الماسیه و باب همایون می نامیدند.
در وسط میدان توپخانه حوضی پر آب قرار داشت. انتهای شرقی این میدان عملا به ساختمان نسبتا عظیمی بود، اختصاص داشت و دارای معماری ایرانی و اروپایی با قوس های هلالی شکل بود. در گذشته کف میدان با سنگ مسطح فرش شده بود. در دوره ناصرالدین شاه در روز عید قربان شتر قربانی می کردند که این کار سال ها ادامه داشت. امروزه این میدان یکی از پر رفت و آمد ترین میادین تهران با نانشعاب خیابن های امام خمینی، فردوسی،لاله زار، امیر کبیر، ناصرخسرو و اکباتان بیش از همه اهمیت خود را حفظ نموده است.