موزه تخت جمشيد

موزه تخت جمشید بنایی است که در سال 1311 شبیه به یکی از بناهای باستانی عهد هخامنشی ساخته شده تا هم مورد استفاده علمی داشته باشد و هم نمادی از تخت جمشید باشد. محل ساختمان موزه، کاخ حرمسرای خشایارشاه هخامنشی(486-465 پ.م.) می باشد.
موزه تخت جمشید، پس از اتمام بنا در سال 1316 افتتاح شد و امروزه علاوه بر آثار بازیافته در تخت جمشید، آثاری از دوره های ماقبل تاریخ و دوره اسلامی را نیز نمایش می دهد. به عبارت دیگر، این موزه به سه بخش جداگانه تقسیم شده است. در اصلی ترین بخش موزه، اشیایی که در تخت جمشید به دست آمده به نمایش گذاشته شده است. این اشیا عمدتا در حفاری های محوطه تخت جمشید پیدا شده اند. آثار گلی، سنگی و فلزی شامل لوح های منقوش به خط میخی، سر و اندام سنگی حیوانات، سرنیزه، پیکان، شمشیر، دهنه اسب و ظروف مختلف شامل بشقاب، سینی، لیوان گلدان و هاون در این قسمت نمایش داده می شود.
در بخش دیگری از این موزه، اشیایی ارایه شده که مربوط به دوره اسلامی است و در حفاری های شهر باستانی استخر کشف شده است. در میان این آثار می توان از ظروف سفالی مزین به نقوش رنگی و خط کوفی، کوزه های بدون لعاب و ظروف شیشه ای نام برد.
در بخش دیگری از این موزه، آثار کشف شده از دوران ما قبل تاریخ نگهداری می شود. از جمله این آثار آنوبانینی می تواند به ظروف و مجسمه های سفالی و ابزار سنگی متعلق به دوران حد فاصل بین هزاره چهارم تا هزاره اول قبل از میلاد اشاره کند.