امامزاده صالح و امامزاده سلیمان

آرامگاه این امامزاده ها در انتهای روستای نهاوند تاکستان در 56 کیلومتری جاده قزوین – همدان قرار دارد . این دو بقعه در نزدیکی یکدیگر قرار دارند و یک اتاق مستطیل شکل آن دو را به هم متصل ساخته است . طرح بنای هر دو امامزاده مدور است و قطر قسمت پایین آنها کمی از بالای بنا بیشتر است . این اختلاف در بنای سمت چپ – امامزاده صالح – نمایان تر از بنای امامزاده سلیمان است . هر دو بنا دارای سردابی هستند که سقف آن هم سطح زمین است و محل اصلی گور امامزاده ها است . راه ورود به سردابهای مزبور دری کوتاه و تنگ است . سرداب دارای پوشش قوسی شکل است . نور داخل بنا – طبقه دوم – به وسیله نورگیرهایی تا مین می شود . قطر بنای امامزاده سلیمان 5/17 متر و ارتفاع کلی آن در حدود 8 متر است . بنای امامزاده صالح کمی از بنای امامزاده سلیمان بزرگ تر است . پایه های بنای امامزاده بر روی سنگهای لاشه گذاشته شده و سپس آجرکاری بنا آغاز گردیده است . در جانب شمالی امامزاده دری وجود دارد که بعدها آن را مسدود ساخته اند ، ولی قوس و محل آن به خوبی نمایان است . نحوه ساختمان گنبد این بنا نیز شباهت کاملی به بنای قبلی دارد ، با این فرق که قسمت بالای گنبد بلندتر و مخروطی است . با مقایسه این دو بنا با یکدیگر می توان گفت که بنای امامزاده صالح دارای قدمت بیشتری نسبت به بنای قبلی است . از وضع نمای خارجی گنبد امامزاده صالح چنین برمی آید که گنبد موجود پوشش زیرین گنبدی دو پوسته بوده است و به احتمالی پوشش خارجی گنبد مخروطی شکل بوده است . دو بنای مزبور با توجه به مضع سردابها به آثار قرن ششم شباهت دارند با این فرق که نقشه آنها مانند برجهای قرن های چهارم و پنجم شمال ایران ، دایره شکل است . آجرکاری این دو بنا با وجود سادگی از یک شیوه تکامل یافته معماری بهره مند است .