امامزاده علی شکر تاب

آرامگاه این امامزاده در روستای شکرتاب قزوین قرار دارد . شکرناب دهکده ای است کهن سال و قدیمی که قدیمی ترین بنای آن همین امامزاده است . اطراف امامزاده گورستانی نیز قرار دارد . ساختمان امامزاده در حال حاضر به دو بخش تقسیم می شود:اول بنای قدیمی تر که عبارت از حرم امامزاده است ، و دیگری شبستانی با سردر آن که بخش جدیدتر بنا به شمار می رود . بنای حرم دارای نقشه هشت ضلعی است که طول هر ضلع آن 80/2 متر است . در نمای خارجی بنا روی جرزهای هشت گانه طاق نماهایی قاب سازی شده است . قوس بالای طاق نماها از توع ( پنج و سه ) است . یک در میان در وسط هریک از ضلع های بنا پنجره ای مستطیل شکل جاسازی شده و در زیر تیزه قوس های هشت گانه یک طرح تزئینی به کمک آجرکاری (خفته و رفته ) ایجاد شده است . در بالای هر یک از جرزها و در نتیجه در بالاترین حد هشت ضلعی با انجام آجرکاری هنرمندانه ای قطاربندی دندانه دندانه ای به وجود آمده است . در داخل ساختمان امامزاده دو پنجره دیده می شود که شیشه های رنگی دارند . کف امامزاده با کاشی های کف پوش معروف به (ابر و باد ) دوره قاجاریه پوشیده شده است . در میان حرم یک ضریح چوبی قرار دارد که بر روی مرقد امامزاده جای گرفته است . در بالای سردر ورودی حرم امامزاده بر روی سنگ کتیبه ای وجود دارد که تاریخ بنای بقعه را سال 884 ه. ق اعلام کرده است . نام سازنده بقعه در کتیبه مزبور ( درویش نورالدین ) ذکر شده است .