ضريح مطهر

در سال 965 ه. ق به دستور شاه تهماسب صفوی در چهار طرف مرقد . ضریح آجری آراسته به کاشی های هفت رنگ و کتیبه های معرق بنا شد که در اطراف آن منافذی باز وجود داشت تا هم مرقد دیده شود و هم زایران نذورات خود را داخل ضریح بریزند .
بعد از چند سال ضریحی از فولاد سفید و شفاف در روی ضریح آجری قرار داده شد . در سال 1230 ه. ق فتحعلی شاه همان ضریح را نقره پوش کرد . این ضریح به مرور زمان فرسوده شد و در سال 1280 ه. ق ضریحی که از نقره ضریح سابق و نقره های موجود در خزانه ساخته شده بود به جای آن نسب گردید.این ضریح چندین مرتبه تجدید بنا و اصلاح شد و سالهای متمادی روی مرقد حضرت باقی بود تا این که در سال 1368 ه. ق برابر با سال 1348 شمسی به دستور تولیت آن زمان شکل ضریح را تغییر دادند و ضریحی با ظرایف و شاهکارهای هنری ویژه به جای آن نسب نمودند . این ضریح که طی سالیان گذشته همچنان بر فراز تربت نورانی حضرت موجود بوده است در اسفند ماه 1380 شمسی اصلاحات و تعمیرات اساسی صورت گرفت و مرمت های ضروری انجام شد .