مدرسه غياثيه (پامنار)

سازه اصلی بنا از آجر با تزیینات گچی و تلفیق آجر و کاشی در مناره ها ست . سردر به بلندی 12 و دهانه و پهنای هفت در چهار متر به سوی شرق بنا شده و در دو طرف آن بر پایه های خارجی ایوان در هر سمت دو طاق نما – یکی پایین و دیگری بالای آن – برافراشته اند . در کمربند ایوان کتیبه ای سراسری وجود داشت که فرو ریخته و اثری از آن برجای نمانده است .
دو مناره بالای سردر به قطر 20/2 متر و بلندی 13 متر از بالای بام (25 متر از سطح زمین ) با پوشش آجری است که از پایین تا گلوگاه به نقشه شطرنجی لوزی در 19 ردیف با طرحی از کاشی فیروزه ای میان لوزی ها در کمرگاه و گلوگاه هر دو مناره و در بالا با کتیبه ای از کاشی خشتی آراسته شده است . در بالای کتیبه نقشه آجر چینی دگرگون گردیده و پس از چند ردیف . سه ردیف مقرنس آجری به شکل کنگره در بالای مناره ها نمودار است . قسمتی از این مناره که چند سال پیش بر اثر زلزله تخریب شد . توسط سازمان میراث فرهنگی استان قم تعمیر گردید . تنها کتیبه باقیمانده بر فراز مناره جنوبی از کاشی متعلق به دوره تیموری است خوشبختانه تاریخ بنای مناره ها در آن به این شکل باقی است (فی سنه ثلاثین و ثمانمائه).
از آنجا که در برابر این مدرسه حمامی وجود داشت که فردی به نام (غیاث الدین رضوی) سرکشیک آستانه مقدس رضوی در زمان شاه اسماعیل صفوی – آن را وقف آستانه نموده بود . برخی این محوطه را به نام واقف آن نامیدند و پس از آن مدرسه به نام غیاثیه معروف شد . این مدرسه را به نام شرفیه نیز نامیده اند . زیرا گویند این مدرسه به دستور (شرف الدین ابوطاهر بن علی قمی) وزیر سلطان سنجر سلجوقی که برای اداره امور عراق به قم آمده بود در سال 547 ه. ق بنا شد .
این مدرسه که دارای مسجدی نیز بود یکی از بزرگترین مدارس قم محسوب می شد و در زیر صحن آن برای رفاه حال طلاب و اهل علم در فصل تابستان سردابی مجلل و وسیع نیز ساخته شده بود . در طی زمان در اطراف این مدرسه قیصریه و چهار سوق نوبنیان قم ساخته شد و به این ترتیب سردر ورودی مدرسه در بازار شرقی قرار گرفت . این مدرسه از مقصوره مسجد نیز دری به طرف قیصریه داشت و قسمتی از محوطه جنوبی آن نیز جزء خیابان آذر شده بود . مدرسه غیاثیه بر اثر سیل در سال 1045 ه. ق ویران شد و تنها سردر ورودی و مناره های آن به جای ماند .