امامزاده شاهزاده ابواحمد

این بنا در بیرون دروازه ری در شمال شرقی قم و در میانه بقاع چهار امامزاده و شاهزاده سید علی واقع شده و مدفن ابواحمد محمدبن حنیفه از احفاد حضرت علی (ع) است . این بنا از آثار بسیار قدیمی شهر قم است که در سال 932 ه. ق تجدید بنا و تزئین شده و دارای بقعه ای متضمن آثار هنری از گچبری و مرقدی کاشیکاری شده است . در قسمتهای بدنه و سطح مرقد ، کتیبه ای به خط ثلث سفید از کاشی خشتی است که روی آن ، آیات و عباراتی به تاریخ 932 ه. ق خوانده می شود . در طرف شرقی و در برابر در ورودی نیز کتیبه ای از کاشی معرق ، اشاره به نام شاه طهماسب حسینی موسوی صفوی دارد که اکثر کاشی های آن فرو ریخته و فقط کاشی های روی جدار آن باقی مانده است که از حیث و رنگ قدمت قابل توجه است . در روی بقعه ، گنبدی هرمی و 6 ترکی به ارتفاع 8 متر با گردنی مضلع و 6 ترکی نماسازی شده که جرزهای ساده آجری دارد و اسپر هر نمایی به کاشی های معقلی متضمن کتیبه ای به خط بنایی از کاشی های الوان مزین است و روی بعضی از آنها ، ایات قرآن کریم و نام حضرت (علی) خوانده می شود .