امامزاده شاهزاده احمد و علی حارث

این بنا در شرق شهر قم – در خاک فرج واقع شده و شامل بقعه و دو ایوان با چندین حجره ، غرفه و صحن است . قاعده بنا از خارج هشت ضلعی و تهی از الحاقات و از داخل به صورت چهار ضلعی به ابعاد هر ضلع 6 و ارتفاع 12 متر است . در نمای داخلی بنا چهار شاه نشین قرار دارد که از هر کدام دری به خارج گشوده می شود . ازاره بنا از داخل آراسته به کاشی های منقش هفت رنگ عصر فتحعلی شاه از آثار عمرانی معتمدالدوله منوچهر خان است . بنا جمعا دارای چهار نورگیر است که جلو آنها قبلا با پنجره ای گچبری پوشانده شده بود که امروزه از میان رفته است . بالای نورگیرها جدار به صورت فلکه ای شده و پاکار گنبد با پوشش مقرنسی بالا آمده است . این مقرنس بسیار خوش طرح است و به نظر می رسد با کمربند تزئینی فوق الذکر به دوره شاه طهماسب صفوی مربوط باشد . گنبد این بنا هرمی 16 ترکی به ارتفاع 9 تا 10 متر آراسته به کاشی های فیروزه فام با کتیبه های اسماء جلاله و مبارکه است . در وسط این بقعه آثار دو قبر مشهود است که بر روی یکی از آنها لوحی قرار داشت . این لوح که به نام حارث ثبت شده بود متضمن سه پارچه خشت بزرگ بود که هر یک از آنها در اندازه 70 * 75 سانتی متر بود و اینک در موزه ملی نگهداری می شود و به قرن هفتم هجری قمری تعلق دارد . بر روی این الواح به خط برجسته ثلث شنگرفی آیات مبارکه قرآنی به چشم می خورد .