پل ممیند

این پل در انتهای شرق جلگه سلدوز بر روی رودخانه گدار و در کنار روستای ممیند شهرستان نقده قرار دارد و آن را به دوره صفویه و قاجاریه نسبت می دهند. موقعیت پل و بقایای جاده قدیمی حکایت از یک راه باستانی بین مهاباد، نقده وارومیه می کند. این پل شاهراه ارتباطی خوبی بین این سه شهر بود. پل به علت سخت بودن رودخانه، پی سازی آن چنانی ندارد و پایه ها مستقیما روی بستر سخت رودخانه سوار شده اند. پل تاریخی ممیند دارای دو پایه از سنگ های مکعبی تراشدار و آجر و سه چشمه یا دهانه است. دهانه وسطی بزرگ نرین چشمه پل است و دهانه های کناری هم اندازه کوچکترند. به همین خاطر شیب پل به دو طرف پل است و نمای پل به صورت قوسی دیده می شود. پل ممیند چهار مناره یا میل راهنما دارد. بدنه پل یا آجر و ملاط ساخته شده ولی بخش فوقانی آن یعنی سطح گذر پل به وسیله سنگ های درشت رودخانه فرش شده است. طول پل بیست و سه متر و عرض آن 30/6 متر و ارتفاع بلند ترین نقطه پل 30/8 متر است. کاربرد میل راهنما علاوه بر جنبه تریینی هدایت مسافران را به سوی گذرگاه پل در مواقعی گه مشکل دید وجود داشته باشد، در پی دارد.