ایل راه دزپارت

این راه از قدیمی ترین ایل راه های منطقه است و قدمت آن به دوره های باستانی می رسد. نام دیگر این راه «راه اتابکان» است که محل عبور قسمت مهمی از عشایر بختیاری می باشد. این راه نقاط عشایری شهرستان های بروجن و فارسان در استان چهار محال و بختیاری و شهرستان های ایذه ، رامهرمز و قسمتی از مسجد سلیمان و حومه اهواز در خوزستان را به یکدیگر مرتبط می سازد. طول راه مزبور از چغاخور (محل ییلاقی برخی از طوایف دورکی) تا ایذه حدود200 ‏کیلومتر است. در قدیم قسمت مهمی از مال التجاره از طریق خوزستان و اصفهان از این راه حمل می شد و کمپانی معروف « لینچ » بر روی برخی از رودخانه های این مسیر پل های مال رو فلزی احداث کرده بودکه آثار آن هنوز نیز پابرجا ست.
‏روستاهای مهم این مسیر عبارتند از:چغاخور، گلوگرد، ناغان، دهنو، دوپلان ، سرخون ، شلیل در استان چهار محال و بختیاری و چات ، دهدز و شهر ایذه در استان خوزستان. در سال های اخیر قسمت های زیادی از این راه به صورت جاده شوسه بازسازی شده است و مسیر اصلی در دست ساختمان جاده اصلی اصفهان _ خوزستان از این طریق می گذرد. امکان استفاده از ماشین در این راه برای عشایر منطقه وجود ندارد و آنها ناگزیرند از چارپایان برای حمل خانوار و اثاثیه استفاده کنند.