امامزاده اسماعیل

امامزاده اسماعیل در خیابان شهید مصطفی خمینی نردیک میدان سید اسماعیل قرار دارد و منسوب به اسماعیل از اعقال امام علی النقی (ع) است. یک سوی این بقعه به واسطه بازار سرپوشیده به خیابان اصلی بازار تهران را می یابد. این مکان تاریخی شامل میدان، آب انبار، مسجد، مدرسه فیلسوف الدوله و بازار سید اسماعیل است.
بنای فعلی امامزاده شامل صحی- ایوان رواق، بقعه و مسجد است. صحن امامزاده به شکل مستطیلی به ابعاد 23و35 متر است که محور طولی آن در امتداد شمالی - جنوبی قرار دارد و دارای سه ورودی است. ورودی شرقی که مدخل اصلی بنا نیر هست.فاقد تزیینات است و به نظر می رسد نیمه کاره رها شده باشد.این ورودی مقابل سر در آب انبار ساخته شده و به معبر شمالی –جنوب شرقی امام زاده ،وخود امام زاده به میدان سید اسماعیل راه دارد.دو ورودی دیگر اطراف صحن نیز یکی در شمال و دیگری در جنوب به معابر فرعی راه دارند.جبهه غربی بنا دارای ایوانی رفیع و خوش منظر است که در طرفین آن دو منار طویل دیده می شود.در طرفین ایوان ،سه ایوانچه در لبه صحن واقع شده است.بدنه ایوان غربی پوشیده از کاشی و نیم گنبد آن مزین به مقرنس زیبا و پر کار است.در محل پاکار قوس پوشش ایوان ،بر کتیبه ای با زمینه لاجوردی در سه سوی و روی کاشی های خشتی ،عبارتی به خط سفید نقش بسته است.طبق کتیبه موجود ،قدمت در چوبی بقعه به سال 886ه.ق یعنی دوره آق قویونلو می رسد و ظاهرا قدیمی ترین سند بر جای مانده برای قدمت شهر تهران است.کاشی های زرین فام مرقد متعلق به قرون 7 و8 ه.ق و مناره های موجود در این بقعه از قرن سیزدهم ه.ق باقی مانده است.