رباط فخر داوود

رباط فخر داود در زمان رونق و آبادانی خود یکی از توقفگاههای کاروانیان در راه قدیم خراسان محسوب می‌شد که به سبب سر پوشیده بودن و دارا بودن امکانات رفاهی از اهمیت بسیاری به ویژه در فصل سرما و یخبندان برخوردار بوده است به نحوی که در سفرنامه ها و متون بر جای مانده از این مکان یاد شده است. این رباط با مساحت 853 متر مربع از نوع کاروانسراهای کوهستانی است ورودی بنا در جبهه جنوبی شامل ایوانی رفیع می‌باشد که با طاق گهواره‌ای پوشش یافته است. در طرفین هشتی ورودی اتاقهای مخصوص نگهبانان ایجاد شده که حراست و مراقبت از اوضاع و احوال این بنا را به عهده داشته اند. از قسمتهای قابل توجه رباط مزقلهای تیراندازی تیرکش در بخش فوقانی شاه نشین‌ها و اتاقهای ضلع جنوبی بنا است که این عناصر علاوه بر کاربرد اصلی، نقاطی باری تأمین نور فضاهای مذکور نیز بوده است بجز پوشش میانی واقع در فضای هشتی بقیه پوششها به صورت کلمبو اجرا شده است. نمای بیرونی رباط علاوه بر دیوار اصی برجهای دیده بانی دایره‌های شکل و طاق نما بوده که این اجزا و عناصر معماری شکوه خاصی به آن بخشیده است. وجود آب انبار بزرگی که در فضای داخلی رباط در مجاورت ایوان ورودی قرار دارد اقامت کاروانیان را در این مکان ممکن می‌ساخته است ویژگیهای معماری این رباط به ویژه ایوان رفیع و ساختار برجهای نگهبانی آن و همچنین نحوه آجر چینی بنا نشان از خصوصیات معماری دوره تیموری دارد که احتمالاً در دورانهای بعدی نیز مرمتهای در آن صورت گرفته است