روستای تاریخی پاژ

فردوسی حکیم حماسه سرای ایران در سال 329 یا 330 هجری قمری در همین روستا چشم به جهان گشود .روستای فعلی پاژ دااری 800 هکتار مساحت است که از مجموع آن حدوداً 4 هکتار به بخش مسکونی اختصاص یافته است بخشی از فضای مسکونی روستا در میان آن و بقیه بروی تپه‌ای موسوم به قلعه بلند ،که در گذشته محل اصلی و هسته مرکزی دهکده پاژ بوده قرار دارد اطراف آن تا مدتی پیش خندقی وجود داشته است که جهت جلوگیری از پیشروی دشمنان آن را پر از آب می‌نموده‌اند در فاصله تقریبی پانصد متر از پشته اولیه بلندی دیگری نمایان است که در نزد اهالی به قلعه کهنه پاژ معروف است سفالهای رنگارنگ و لعابدار پارکنده بر روی این بلندی نشانه ای از تداوم مدنیت پاژ در سدهای اولیه بعد از اسلام تا قرن نهم و دهم هجری است