موزه توس

ساختمان موزه در سال 1347 برای چایخانه سنتی توسط مهندس سیحون طراحی و ساخته شده است پس از افتتاح آرامگاه و بزرگداشت هزاره فردوسی نیاز به مکانی بود تا بتواند آثار و اشیای اهدایی به آرامگاه و دیگر آثار تاریخی مکشوفه ‌ای از شهر توس را نمایش بگذارد به همین منظور در سال 1361 خورشیدی این بنا تبدیل به موزه توس گردید.
اشیای موزه به چهار بخش تقسیم می شود:
بخش اول:آثاری که رد اثر کاوش‌های باستان شناسی از دشت توس به دست آمده‌اند که شامل انواع قطعات سفال دوره اسلامی و پیش از اسلام و سکه‌های طلا و نقره دوره اسلامی و ... هستند.
بخش دوم:شامل آثاری است که تجلی گر روح حماسی و پهلوانی شاهنانه هستند. انواع وسایل سوارکاری شامل سپر، گرز، تیرو کمان، وسایل موسیقی و رزمی که از آنها در شاهنامه بسیار نام برده شده است از این جمله‌اند.
بخش سوم:اشیایی که در عصر و زمان فردوسی (قرن 4و 5 هجری) خلق شده‌اند. این بخش شامل انواع ظروف سفالی لعاب‌دارو بدون لعاب و ظروف مفرغی است.
بخش چهارم:در برگیرنده اشیایی اهدایی است انواع تابلوهای نقاشی از چهره فردوسی، آثار نقاشی استاد علی رخسا از داستان‌های شاهنامه، انواع فرش و قالیچه وانواع هنرهای ظریفه این بخش را تشکیل می‌دهند. این موزه به دلیل پاره‌ای از تعمیرات نیاز به طراحی و غنی شدن اشیای موجود، فعلا به صورت نمایشگاه اداره می‌شود