حمام پهنه

حمام پهنه یکی ار آثار قدیمی و ارزشمند سمنان است که کم تر مورد توجه قرار گرفته است. این حمام که در گوشه شمال غربی تکیه پهنه سمنان، بین مسجد جامع و مسجد امام خمینی (ره) و امام زاده یحیی قرار دارد، در سال 856 هجری قمری در زمان سلطنت ابوالقاسم بابرخان پادشاه تیمور و به دستور وزیر وی خواجه غیاث الدین بهرام سمنان ساخته شده است.
این حمام به علت کم توجهی در زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار، ویران و کتیبه آن ربوده شد. در سال 1312 هجری قمری در زمان سلطنت مظفرالدین شاه و به دستور ویزیر وی خواجه غیاث الدین بهرام سمنان ساخته شده است.
این حمام به علت کم توجهی در زمان سلطنت ناصرالدین شاه قاجار، ویران و کتیبه آن ربوده شد. در سال 1312 ه ق در زمان سلطنت مظفرالدین شاه و به دستور حاج ملا علی حکیم الهی دانشمند معروف نسبت به تعمیر و تجدید بنای آن اقدام شد. ساختمان حمام از سه قسمت تشکیل یافته است:قسمت اول رختکن یا سربینه است که به وسیله یک هشتی کوچک به قسمت دوم وسوم یعنی گرمخانه و خزانه متصل می شود. یکی از قسمت های جالب توجه این حمام سردر زیبا و کاشی کاری شده آن است. با این که در انجام کاشی کاری به اندازه کافی دقت نشده باز هم از جذابیت قابل توجهی برخوردار است. در طرفین در ورودی که از چوب با گل میخ آهنی ساخته شده، دو نقش از یک افسر و فرمانده قاجار با شمشیر وجود دارد.
در بالای در ورودی، برهشت قطعه کاشی لاجوردی اشعاری به خط نستعبیق خوانا و استادانه نوشته شده است. این اشعار توسط مرحوم اسدا.. منتخب االسادات پدر استاد حبیب یغمایی سروده شده است.
حمام پهنه از موقوفات مسجد جامع است و سازمان میراث فرهنگی استان پس از باز پیرایی آن در سال 1373 آن را عنوان موزه مردم شناسی بازگشایی کرد.