قله چهل تن ‏

این ارتفاعات در مجموع سه دهانه آتشفشانی دارد که دو دهانه آن با اهمیت تر از دیگری است و صدای انفجارات آتشفشانی از ‏قعر آنها شنیده می شود . از دهانه های مزبور دائما بخار و گازهای گوگردی متصاعد می شود . در مدخل حفره های آتشفشانی ‏، تخته های گوگردی خالص به وفور دیده می شود . در تمام سطح قله تفتان ، گازهای هیدروژن – سولفوره متصاعد می شود . ‏این گازها باعث از بین رفتن تارهای پنبه ای البسه کوهنوردان می گردد . بدین جهت کوهنوردان باید از نشستن در سطح قله ‏خودداری کنند و چنانچه مایل به نشستن باشند باید حتما از لباس های پشمی استفاده نمایند . مسیر صعود به قله چهل تن به قرار ‏زیر است:از طریق زاهدان و خاش به روستای کوشه 44 کیلومتری شمال خاش و از کوشه به جم چین و سپس دره تنگ گلو . ‏فاصله جم چین تا قله 11 کیلومتر است و راه آن از کنار دره تنگ گلو می گذرد . آب این دره با املاح گوگردی مخلوط است و ‏قابل شرب نیست . کوهنوردان باید فقط از از چشمه ای واقع در نزدیکی تنگنای دره تنگ گلو که آب گوارایی دارد استفاده کنند . ‏فاصله صعود از روستای کوشه تا قله کوه 15 کیلومتر است که طی مسیر آن معمولا 10 ساعت طول می کشد . چشمه های آب ‏معدنی زیادی در اطراف قله چهل تن تفتان به خصوص در شرق و جنوب آن وجود دارد . آب چشمه ها عموما دارای املاح آهن ‏و گوگردی است . ‏