بافت قديمي شهر سنندج

شهر سنندج بخشی از بافت تاریخی خود را که بیش از 350 منزل مسکونی قدیمی . بازار . مسجد . حمام و سایر بناهای شهری را شامل می شود حفظ کرده است . این بافت ارزشمند تاریخی ریشه در عصر صفوی . قاجار و اوایل پهلوی دارد .
در این شهر بناهای مسکونی از نظر معماری ارزش قابل توجهی دارند . فیزیک شهر نیز ویژگی های منحصر به فردی دارد و بخشی از شهر با معماری پلکانی احداث شده و دارای کوچه ها و گذرهای قدیمی ارزشمندی است . هر چند بخش عظیمی از بافت تاریخی شهر از بین رفته ولی هنوز برخی از محلات قدیمی به حیات خود ادامه می دهند که در خور مطا لعه است . برخی از این محلات که در جریان جنگ جهانی وجود داشته از محلات اولیه و هسته های نخستین گسترش شهر سنندج در دوران قاجار به شمار می روند . عبارتند از:محله چهار باغ که در سال 1179 ه . ق به وسیله خسرو خان اردلان ساخته شد . محله جلوباغ ملی . محله کرمانج ها (ناوکرماجه کان) . محله یهودی ها . محله گورکان (گبرها) یا محله مسیحی ها . محله کانی دو شمع . محله میان قلعه . محله قطارچیان . محله بالا یخچال در قطارچیان . محله کلکه جار . محله چهار دالان . محله گلشن . محله پیرمحمد . محله دباغ خانه . محله آقازمان . محله مسجد و چشمه ملاویسی . محله مسجد قوله (مسجد ملا مومن ) . محله جلوخانه وکیل . محله بالا خندق . محله سرتپوله . محله جورآباد .