كليساي سنندج

این بنا در ضلع غربی خیابان نمکی و در محله قدیمی آقازمان که محله ای مسیحی نشین است قرار دارد. اواخر صفویه در زمان حکومت شاه عباس دوم هنگامی که ارامنه توسط دولت عثمانی به ایران تبعید شدند گروهی از آنها در شهر سنندج ساکن و احتمالا در همان زمان به ساخت کلیسا اقدام نمودند .
شیوه ساخت و نوع معماری کلیسای سنندج تحت تاثیر معماری سبک اصفهانی است و تلفیقی از نماسازی سبک بومی مانند طاق نما و ستون نمای آجری در آن به کار رفته که به فرم مشعل در بخش فوقانی به صورت سه ترکی آجرکاری شده است .خطوط عمودی در نمای بیرونی ساختمان تاکید بر ارتفاع کلیساست .
در گلدسته ناقوس کلیسا کاشی های معقلی و گره چینی قابل ملا حظه است حجاری سنگهای سردر ورودی که دارای نقش گل لوتوس و ترنج است کار استادان سنندجی است . این کلیسا دارای قناتی فعال است و آب نمای زیبایی نیز در داخل حیاط آن در ضلع جنوبی دیده می شود .