روستاي خسروآباد گروس

این روستا در فاصله 45 کیلومتری شرق شهر بیجار واقع شده و از نظر تقسیمات سیاسی جزو شهرستان بیجار است . روستا در مسیر شهر قروه – بیجار و به عبارتی در مسیر راه قدیمی آذربایجان – دینور قرار دارد .
این روستا دارای بافتی ارزشمند است و وجه تسمیه آن نیز به این جهت است که خسرو خان اردلان والی کردستان در توسعه و آبادانی روستا و ایجاد ساختمانهای عام المنفعه و قلعه آن نقش داشته است . روستای خسروآباد دارای یک قلعه بود که فقط بخش هایی از آن در ضلع شمالی باقی مانده است . بر مبنای نقل قولهای قدیمی از مقابل مدخل ورودی قلعه به سمت مشرق یک خیابان مشجر تا روستای حاجی آباد وجود داشت که اکنون از بین رفته است .از دیگر بنا های با ارزش روستا مقبره ای بسیار زیبا به فرم چهار طاقی با گنبدی زیبا است و به (حاج اللهیار خان امیر علایی) و خانواده وی تعلق دارد . امیر علا یی در دوره قاجار در توسعه و عمران روستا نقش بسیار موثری داشت .
تمام ساختمانهای این روستا از خشت و آجر است و مسجد و مقبره آن تمامی از آجر ساخته شده است . از دیگر بناهای شهر بقایای یک منزل قدیمی متعلق به امیر علا یی است که از آن تنها سردر و هشتی و چند اتاق در حیاط باقی مانده است . سردر با شکوه این ساختمان نشانگر عظمت معماری و اهمیت روستا است .
در این روستا بقایای مدرسه ای قدیمی نیز در کنار مقبره مادر امیر علا یی به جای مانده است . این مدرسه ظا هرا در سال 1302 شمسی تا سیس شد و بعد از مدرسه بیجار دومین مدرسه این شهرستان بود . این روستا در زمان ناصرالدین شاه جزیی از دارالملک گروس به شمار می رفت و (امیر نظام گروسی) در قلعه آن اتراق داشت .