زنجان

معرفی شهر زنجان

تاریخ بنای شهر زنجان را هم زمان با سلطنت اردشیر بابکان دانسته‌اند و در آن زمان، آن را «شهین»؛ یعنی منسوب به شاه می‌نامیده‌اند. گفته می‌شود که این نام طی قرون و اعصار به زنگان و سپس به زنجان تبدیل شده است. فتح زنجان به وسیله اعراب در زمان خلافت عثمان و توسط سردار عرب – براءبن عازب- صورت گرفت. در این دوره، این شهر، شهری آباد و پرنعمت بوده است.
در قرن چهارم و پنجم هجری قمری، زنجان به علت داشتن چراگاه‌های وسیع، در مورد توجه قبیله‌های ترک‌نژاد قرار گرفت. و قبیله‌های گوناگون ترک در زنجان و نواحی مختلف آن، به ویژه در چمن سلطانیه‌، مسکن گزیدند.
در حمله مغول،‌ شهر زنجان و آبادی‌های آن آسیب فراوان دید. سپس ایلخانان مغول به این شهر توجه فروان نشان دادند؛ مخصوصاً سلطان محمد خدابنده، از زمانی که مذهب تشیع را پذیرفت، در توسعه این ناحیه کوشید و زمینه تبدیل آن به یک مرکز اسلامی را فراهم کرد تا پس از آن، در اندک زمانی به یکی از مراکز مهم سیاست و تجارت تبدیل گردد.
تاریخ زنجان در سده‌های بعدی نیز گزارشگر حوادث مختلف سیاسی است. این شهر‌ شاهد رویدادهای سیاسی، اجتماعی و مذهبی نظیر شورش علی محمد باب، مبارزات ملوک الطوایفی، نهضت مشروطیت،‌ تاخت و تاز فئودال‌ها، درگیری‌های دموکرات‌ها آذربایجان و .... بوده است. هر چند برخی از این رویدادها، رهاوردی جز ناملایمات فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی برای مردم این شهر نداشته‌اند؛ اما هرگز فرهنگ و مدنیت استعماری در این شهر نفوذ نکرده است و اکثر قریب به اتفاق مردم، هم‌چنان در حفظ زادگاه بزرگانی چون شیخ شهاب‌الدین سهروردی و علمای نامی دیگری بوده است که مایه فخر فرهنگ ایرانی و اسلامی هستند.